k-tunnel'den zor bela girdim. Sadece günlüğe yazmak için. İsmi Lazım Değil için.
Sen olmadan hiçbir rp sitesinde bulunamıyorum. Çünkü uzun zamandır her kurguda partnerimsin. Partnerim olmasan bile kesin bir şeyim oluyordun. Alışamıyorum sensiz sitelere.
Seninle oturup, saatlerce 'ne yazsak?' diye düşünmeyi özledim. Sonra benim abuk sabuk, sapıkça kurgularıma beraber gülmeyi ve benimle dalga geçişini özledim.
Sitelerde takımsız geziyorum çünkü ünlü bulduğumun saniyesinde bana sihirli parmaklara sahip insanlar takım yapmıyor.
Ayrıca garip bir şekilde mesajlarıma cevap vermiyorsun. Garip olan tarafı şu; benim hiçbir suçum yok. Bunu sen de biliyorsun ki yaptığına şımarıklık derler. Neyse. Kendisi eğer bunu okursa onu özledim. Onunla 'kardeş' olmayı özledim. Salak bir şekilde ortaokullu aşık moduna döndüm. Böyle konuşmalarımı falan okuyorum, ağlıyorum. Bana yaptığın takımları arşivliyorum. Bir kaç tane resmin var. Onlara falan bakıyorum. Ya bir de bizim okulda bir çocuk var. Adı Hüseyin. Çocuk sana nasıl benziyor. Bir tek ben değil. Seni bilen ve resmini gören arkadaşlarım da çok benzetiyorlar. Çocuğa sürekli senin adınla sesleniyorum. Çünkü bana sen gibi geliyor. Bir de bazen şeyi de özlüyorum. Bana 'Neyin var?' dediğinde uzuuuuuuun uzuuuuuuuuuuuuun sana anlatıp cevap olarak 'Hmm.' demeni. Ne sinir olurdum. Sonra sana bağırınca da '
' derdin. Ya her anımızı mıh gibi tutuyorum aklımda. Tamam senden önceden beri hoşlanıyor değilim ama demek ki içimde bir şeyler varmış ki her şeyi hatırlıyorum. İlk tanışmamıza kadar. O siteye yeniden döndüm ama gerçekten sensiz olmuyor. Yanlışlıkla falan bunu okursan, n'olur mesajlarıma cevap ver. Öptüm derdim sana hep ama bak şimdi diyemiyorum çünkü öpemem.