Yağmur Sesi

Sisli havanın görüşünü engellemesine müsaade ederek, sonbahar soğuğunu ciğerlerine doldurdu Fire. Böyle havaları çok severdi. Yılın en güzel günleriydi bunlar; okulun açılmış olmasını saymazsa tabii. Yine de Hogwarts'ta olmak, evde olmaktan iyiydi onun için. Üvey annesinin ona yaptıkları, sinirlerini aşırı yıpratıyordu çünkü. Bununla birlikte, babasının tüm olanlara sessiz kalması da, öfkesini katbekat arttırıyordu. Normalde oldukça uysal biri olan Winter, tatilde delinin teki olup çıkıyordu açıkçası. Bu yüzden, sığınağı olan Hogwarts'a her gelişinde ayrı bir heyecan ve hüzün yaşıyordu. Yüzünü yakan rüzgarı gerisinde bırakmasının ardından, dudaklarının ihtiyacı olan sıcak bir çayı arzu ettiği için Madam Puddifoot'un isminin yazılı olduğu çayhaneye giriş yapmıştı. Gıcırdayan kapı aralanırken tepesinde çan çalmış; ve içerisinin sıcaklığı yüzünü yalayıp geçmişti. Bir an huzuru hisseder gibi olan porsuk, peşi sıra neredeyse boş mekanı gördüğünde ümitsizliğe kapılmıştı. Tamam, okulda çok fazla popüler sayılmazdı; lakin yine de konuştuğu çok kişi vardı ve herkesle de iyi anlaşırdı. Şimdi burada tanıdık kimsenin olmaması da, onu hayal kırıklığına uğratmıştı. Yine de arzuladığı çaydan bir fincan içecekti. Sonrasında ise, belki Hogsmade'de biraz dolaşırdı; hiç belli olmazdı onun işi aslında. Canı ne isterse, ne zaman isterse anında yapardı. Sıcak çayının gelmesini beklerken oturduğu masadan cama dalıp gitti bakışları. Dışarıdaki sis dağılmış ve yerini çiseleyen yağmura bırakmıştı. Gülümsedi sarışın porsuk istemsizce. Yağmurlu hava onu mutlu yapıyordu. Cama yapışan yağmur damlalarını seyretti bir süre. Yağmur hızlandıkça, ıslanmamak için ilk bulduğu dükkana giren insanlarla beraber çayhanedeki kişi sayısı da artmıştı. Oysa Winter şu an dışarıda olsaydı, yürüyüşüne devam ederdi. Islanacak diye yağmurdan korkmuyordu, diğer insanlar gibi. Aksine, yağmurda ıslanmasını seviyordu her şeyden önce.